Goeiemorgen dames,
Vandaag mag ik -Jojo- 'n berichtje posten.
Ik heb geen flauw idee, waarom ik op m'n ouwe dag ineens babykleding moet gaan dragen.
Ze noemen 't een rompertje en volgens de dierenarts en 't baasje is 't voor m'n eigen bestwil.
Ik vind 't maar niks; Ik kan me nauwelijks bewegen en kan m'n buikje ook niet wassen.
En dat laatste doe ik maar wat graag.
Ze hebben me gisteren een goedje toegediend, waardoor ik in slaap ben gevallen.
Toen ik weer wakker werd voelde ik me erg vreemd en had ik ineens 'n kale buik met 'n ritsje erin.
De dierenarts was erg tevreden met 't eindresultaat. Ik begrijp er niets van....
Misschien had 't iets te maken met die steentjes in m'n blaas???
Het begon allemaal met 'n beetje bloed in m'n urine. Daar heb ik 'n speciaal dieet voor gekregen.
Dat mocht niet baten en ik moest terug komen voor 'n echo. Daarop was niet veel te zien, behalve die 2 minuscule steentjes. Ik mocht niet naar huis en moest 'n nachtje in de gevangenis doorbrengen.
Jeetje, wat 'n gedoe!
Zit je daar achter tralies, zonder eten, zonder Rossi of 't baasje......blech.
Toen werd ik dus afgevoerd naar 'n steriele kamer en de rest is geschiedenis.
Om 17.00 uur kwam 't vrouwtje me ophalen en ik dacht, dat ik 't ergste gehad had.
Maar nee hoor. Er werd besloten, dat ik me eerst moest aankleden.
Wat krijgen we nou? Ik heb 'n prachtig vachtje en heb me 12 jaar lang prima gered zonder enige vorm van kleding. En nu moet ik ineens 'n hele week met zo'n ding rondlopen?!
Nou, jullie zullen begrijpen dat ik "not amused" ben.
Het baasje vind 't hilarisch, Rossi vind me maar vreemd en ik......ik ben vreselijk beledigd.
gr.JoJo.